Wat kunnen we zeggen over de communicatiestrategie van de Zweedse coalitie tot nu toe ? Samengevat: rampzalig want er was gewoon geen strategie. Deze federale regering heeft tot nu toe dik op zijn donder gekregen van een oppositie die het communicatief heel leep heeft gespeeld. In het begin door niet op de inhoud van het regeerakkoord maar op de man (in casu Jambon en Francken) te spelen. Vervolgens door te blijven herhalen dat het enkel de ‘armeren’ zijn die moeten besparen waarbij de ‘rijken’ gespaard worden. Hierbij dreef de oppositie dankbaar op de golf van publieke verontwaardiging naar aanleiding van de Coucke-affaire en LuxLeaks.
Deze regering moet dringend snappen dat gelijk hebben niet hetzelfde is als gelijk krijgen. Er moet, spijtig genoeg voor haar, ook een perceptiestrijd gewonnen worden met het begrip van de burger als inzet. Michel I hangt nog niet in de touwen maar heeft tot nu toe alle rondes op punten verloren. Of de match alsnog kan gewonnen worden zal blijken in de komende weken. Maar een conditio sine qua non is dat Michel I als één blok eindelijk begint met dezelfde boodschap te communiceren: geen verholen ACW-boodschap maar datgene wat ze in haar regeerakkoord geschreven heeft.